Thursday, December 27, 2007

κυβερνο-πολεμική

Η μελέτη και ο πειραματισμός με την ασφάλεια (ανασφάλεια ειπώθηκε σε παλιότερο ποστάρισμα) με έφεραν κοντά και στο θέμα "cyberwarfare" που γρήγορα μεταφράζω σαν κυβερνο-πολεμική. Μερικά στοιχεία περί ηλεκτρονικού πολέμου έμαθα τη περίοδο της στρατιωτικής θητείας. Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο της D. Denning αρκετά περιγραφικό με διαφορες περιπτώσεις κυβερνο-πολέμου. Τρέχοντας το greek honeynet project είδα από κοντά εχθρικά πακέτα ενίοτε και στοχοθετημένα για συγκεκριμένη εισβολή. Μόλις βρεθεί ευκαιρία θα κάνω μια πιο λεπτομερή περιγραφή. Υπάρχουν διαθέσιμες μερικές πτυχιακές σχετικές με ασφάλεια από φοιτητές που ενδιαφέρθηκαν για το δίκτυο Αριάδνη.

Το ακόλουθο άρθρο από τους "ανθρώπους-με-ενδιαφέρον" του παλαίμαχου Φάρμπερ συνδέει το μεγάλο τοίχο του Πεκίνου με τον χαρακτηριστικό τίτλο "ο εχθρός επί των τοιχών", κάνει αλληγορία με την αντίστοιχη συσκευή προστασίας "firewall". Θα παρακολουθήσω τον προβληματισμό του ...
γιατί είναι γνωστό πόσο εύκολα παραβιάζονται οι υπολογιστές στο κινεζικό διαδίκτυο και γίνονται έρμαια κακόβουλων δικτύων οπότε η φράση 'επίθεση από κίνα' ΔΕΝ αληθεύει επακριβώς.

Ενα άλλο σχετικό άρθρο στο ΤΙΜΕ για την επιχείριση "titan rain" αναφέρει τη διαφορά μεταξύ Κίνας που κατά τα λεγόμενα ενθαρρύνονται οι κρακεράδες και ΗΠΑ που βρίσκονται αντιμέτωποι με αυστηρή νομοθεσία που οδηγεί ακόμα και σε απόλυση απο την εργασία τους.

Τέλος, το άρθρο του IEEE αναφέρεται για εισβολή με στόχο την ελληνική κυβέρνηση. Η ανάλυση της υπόθεσης ευτυχώς έγινε από δικούς μας ανθρώπους (οπότε κάπως σώζεται η σημαία νομίζω) και βέβαια ότι υπάρχει η σχέση των αναλυτών με τα γεγονότα και δραστηριότητες του "Αριάδνη Τι ?" το κάνει διπλά άξιο αναφοράς εδώ.

Friday, December 21, 2007

Εγκαίνια ΕΔΕΤ 3 και χαμένο BCP παράδειγμα

Πήρα πρόσκληση να πάω στην παρουσίαση του ΕΔΕΤ 3 που έγινε στο Πλανητάριο (Ιδρυμα Ευγενίδου) με αφορμή τα 10 χρόνια της ΕΔΕΤ Α.Ε. (1998 -2008)

Πάλι όπως και στα 10 χρόνια του δικτύου ΕΔΕΤ (1996 - 2006) ξεχάστηκαν τα προηγούμενα 10 χρόνια του ΕΔΕΤ ν.0 δηλαδή του ΑΡΙΑΔΝΗ παρόλο που το έθεσα σε κάποιες λίστες του ΕΔΕΤ (2007, η ημερομηνία έχει σημασία ...).

Στα διάφορα ΕΔΕΤ της Ευρώπης (Αγγλία, Ολλανδία, Σκαδιναβικές χώρες, Σλοβενία) μια γρήγορη ματιά στα ονόματα των στελεχών δείχνει αμέσως πως η λογική της συνέχειας τηρείται. Αντίθετα στο ελληνικό μας περιβάλλον δείχνει ότι από το αρχικό σχήμα τηςδεκαετίας 1984 - 1994 στο συνεχιζόμενο σήμερα έργο κάτι δεν αναφέρεται.

Τι να πω για την έλλειψη αναφοράς στο κ. Νίκο Μαλαγαρδή, ιδρυτή του ΕΔΕΤ v.0 σαν κρατική πολιτική, σαν προώθηση της ιδέας στα πανεπιστήμια, σαν ιδρυτή της δραστηριότητας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, σαν συμμετοχή στο διεθνές γίγνεσθαι, σαν πρακτική "ανθρωπο-δικτύων", σαν σύνδεση με κέντρα αριστείας π.χ INRIA, σαν απόκτηση τεχνολογίας για πειραματισμό (είχα τη τύχη να συνεργάζομαι μαζί του on-line με το MINITEL το 1986 ! που έφερε στη βαλίστα του), σαν συγγραφή προτάσεων π.χ εθνικό δίκτυο ερευνας, εθνικό κέντρο τεκμηρίωσης κ.α.

Ο λόγος που κάνω αναφορά εδώ είναι ο ίδιος που έθεσα και στη λίστα του ΕΔΕΤ χωρίς να πάρω απάντηση (αν και κάποιος φίλος όντως ενδιαφέρθηκε σε προσωπική βάση βέβαια), γιατί δεν γίνεται αναφορά στην ιστορική εξέλιξη του έργου ?, δηλαδή όταν το ΕΔΕΤ 1 αποτελείτο από ένα router και μια γραμμή στην Ευρώπη και οι 60-80 router των πανεπιστημίων έτρεχαν από το ARIADNE-T (δες σχήμα του 1993) τη περίοδο 1995-96-97-98 που το σχήμα είχε όνομα ΕΔΕΤ ήταν εκτός συστήματος "ΑΡΙΑΔΝΗ" ? Προφανώς όχι.

Η μη αναφορά στο ΑΡΙΑΔΝΗ λοιπόν δεν στέκει επιστημονικά-τεχνικά ούτε και οργανωτικά.

Τι να πω, ακόμη και σήμερα πανεπιστήμια κάνουν χρήση του address space του ΑΡΙΑΔΝΗ, να μη αναφέρω τα στελέχη που δημιούργησε η ΑΡΙΑΔΝΗ ούτε τη τεχνογνωσία που έστειλε στο ΕΔΕΤ και στα εργαστήρια που το στηρίζουν, δεν μετράνε τέτοια στοιχεία για αναφορά ?

Πιό πρόβλημα εντοπίζω ?

Δεν είναι άλλο από αυτό που εντοπίζουν επώνυμοι που ακτινογραφούν το ελληνικό μας περιβάλλον: δεν υπάρχει ουσιαστική συνεργασία στο ελληνικό τοπίο (δες πρόσφατη δήλωση Νεγρεπόντε). Η εποχή της Πληροφορίας και του διαδικτύου είναι εξ'ορισμού εποχή μεγαλύτερης επικοινωνίας, κατά συνέπεια και συνεργασίας. Οι ανοικτές λογικές (δες ελεύθερο λογισμικό) μετασχηματίζουν το κοινωνικό (δες social software), το οικονομικό πεδίο (δες amazon και google) καθώς και το γενικότερο επίπεδο της κουλτούρας (δες ενημέρωση και wikipedia). Tι νόημα είχε το world-wide-web χωρίς την επιθυμία των επιστημόνων να συνεργαστούν και να επικοινωνήσουν.

Χρειαζόμαστε αναφορές (κάτι σαν best practices case) που να μας ενθαρύνουν. [Αρα, νενικηκάς με Μαρία Δήμου του CERN, έπεσα έξω στα περί συνεργασίας, το 1986]

Να λοιπόν το θέμα που θέτω:

Το ΕΔΕΤ αποτελεί de facto μια περίπτωση συνεργασίας (σε μεγάλη σχετικά κλίμακα) που η ψηφιακή φύση επέβαλε στους συμμετέχοντες αλλά όμως επισήμως αγνοείται σαν τέτοια,
γιατί η πολιτική του κινείται σε κλειστό κανάλι με τους διάφορους παράγοντες να χάνουν το δάσος.

Γνωρίζω ότι στο παρελθόν, το εγχείρημα "Αριάδνη" ενόχλησε τα κέντρα (μερικοί ακαδημαϊκοί) που δεν είχαν πάρει είδηση τα συντελούμενα (δηλ. δίκτυα, ανοικτά πρότυπα κλπ) και θέλουν να σβήσουν αυτή την μνημόνευση. Γιατί θέλουν ίσως να πουλήσουν στην κυβέρνηση μια κάποια μοναδικότητα και αποκλειστικότητα, δεν μπορεί οι κ.καθηγητές να μην έπαιξαν το διαδίκτυο στα δάκτυλα ? Και όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική, στη καλύτερη περίπτωση υπήρξαν 1-2 ιδρύματα σαν απλοί χρήστες όμως όχι σαν developers.

Οι συνέπειες βέβαια είναι σημαντικές. Η πιό σημαντική είναι αυτό που δήλωσε ο κ. Μιχάλης Μπλέτσας (media-lab-mit, olpc) ότι η Ελλάδα θα πρέπει να βρει τον δικό της δρόμο στην Κοινωνία της Πληροφορίας, τις δικές της εφαρμογές. Δεν βλέπω κάτι να κινείται σοβαρά, εσείς ?

Το ΕΔΕΤ θα έπρεπε να προβάλει τη συνεργατικότητα 1984 - 2008 σαν το κύριο επίτευγμα όχι μόνο τα 10 giga και το videoconference με Καναδά. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να υπάρχουν αναφορές του στυλ "τι έκανα για το τάδε θέμα", "τι προβλήματα έλυσα, τι δυσκολίες αντιμετώπισα" γιατί αποτελούν στοιχεία γνώσης και σίγουρα βοηθούν τους νεώτερους σκαπανείς να χτίσουν. Η μετάδοση της εμπειρίας στό τομέα αυτό είναι μεγάλο θέμα γιατί δεν υπάρχει έτοιμο περιεχόμενο μάθησης.

Τι να πω και για τη ΓΓΕΤ που μετά κόπου πίστηκε να βάλω το όνομα του αρμοδίου στελέχους (κ. Σ.Χρυσάφη) στη πρώτη μπροσούρα του ΑΡΙΑΔΝΗ το 1990, για να προσδόσω τη "κρατική διάσταση" του έργου. Ακόμη και τα στελέχη του αναδόχου φορέα 'ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ' είχαν αντίρηση για την συγκεκριμένη αναφορά γιατί το ήθελαν ως αποκλειστικό έργο του ερευνητικού κέντρου όχι κάτι που το μοιράζονται με άλλους φορείς.

Τέλος, τι να πω για κάποιες αναφορές από άσχετους δημοσιογράφους με άρθρα του στυλ "να ο κύριος ιντερνετ" όπου ο αναφερόμενος ούτε modem έστησε, ούτε email κωδικό απόκτησε με δικό του χάκεμα, ούτε RIPE συμμετοχή είχε, ούτε IOS διαμόρφωσε πρωτογενώς, ούτε ΕΒΟΝΕ έπαιξε, ούτε AUTONOMOUS SYSTEM δήλωσε, ούτε EGP/BGP2/4 debugging έκανε και μόνο 2-3 εντολές SH στο UNIX άρθρωσε (δανεικές κι'αυτές βέβαια, αλλά στη χώρα του μεγάλου Τσαρούχη ότι θέλεις δηλώνεις και φυσικά ο εξίσου άσχετος δημοσιογράφος αναμεταδίνει χωρίς στοιχειώδη διασταύρωση).

Αν υπάρχει αμφιβολία κάντε ένα τεστ ρωτώντας: τι σημαίνει exponential backoff algorithm και γιατί αποτελεί το σκελετό που συγκρατεί το διαδίκτυο..


Τώρα βέβαια είμαι θυμωμένος που ομάδα καθηγητών από το γνωστό τόπο του εγκλήματος, η οποία αξιολόγησε το έργο μου ως μη ερευνητικό, ότι δεν έφερα νέα γνώση, ότι ο σχεδιασμός της ΟΤΕ-ΝΕΤ δεν έχει σχέση με την συμμετοχή στην ανάπτυξη της τεχνολογίας δρομολόγησης και εν πασι περιπτώσι αυτά τα πράγματα δεν είναι R&D αλλά μόνο D. Το γεγονος ότι οι ίδιοι οι αξιολογητές όχι σε D αλλά σε κάνενα τομέα του διαδικτύου δεν πρόσφεραν κάτι, πάει περίπατο. Καλά το ΕΔΕΤ 0,1,2,3 με κοντύλια έρευνας δεν κινείται ? αυτός που υλοποιεί έργο με τα κονδύλια, μόνο μπρίκια κολλάει ?

Ομως η δημιουργία ενός wifi hotspot στο Σύνταγμα το 2007 αξίζει σαν επίτευγμα ερευνητικού εργαστηρίου ??!! που καθοδηγεί είς των αξιολογητών, ο οποίος αξιολόγησε αρνητικά το έργο μου αλλά για το δικό του εργαστήριο, δηλώνει με περιφάνεια:


Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την Ειδική Γραμματεία Ψηφιακού Σχεδιασμού, μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος Κοινωνία της Πληροφορίας και υλοποιήθηκε από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών (ΕΠΙΣΕΥ) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Εργαστήριο Υπολογιστικών Συστημάτων-CSLAB). Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε στη σελίδα με τους συντελεστές του έργου


στη περίπτωση της δικής μου δουλειάς, δηλαδή να μετασχηματίσω το ελληνικό ΕΔΕΤ v.0 από COSINE σε INTERNET μέσα από πειραματισμό και ερευνητική χρηματοδότηση 2 ετών (1992-1994) δεν αξίζει αναφοράς σε ερευνητικό πλαίσιο, κι ας πήρε εύσημα από την DGXIII που έστειλε τα κονδύλια έρευνας ! Ο κ. καθηγητής έχει άλλα κριτήρια (*).

Αυτό είναι ένα παράδειγμα που εξηγεί κατ'εμέ γιατί είναι δύσκολη η συνεργασία, είναι
το ψυχολογικό εμπόδιο να αναγνωρίσης τη δουλειά του άλλου γιατί θεωρείς ότι η δικιά
σου είναι το μέτρο σύγκρισης που πρέπει να επιβιώσει κι ας μετράει ελάχιστα, οπότε μειώνοντας σε μηδενικό τη δουλειά των άλλων η επιτυχία είναι εγγυημένη.

Η συνεργασία απαιτεί αναγνώριση κάθε προσπάθειας, οι αναφορές για προηγούμενα βοηθάνε το πνεύμα της συνεργασίας που είναι σε τελευταία ανάλυση το βασικό στοιχείο των υποδομών τύπου ΕΔΕΤ που χτίζονται.

Να τι λέει περί συνεργασίας και ένα αδελφό πνεύμα ο Howard Rheingold



(*) Δυστυχώς η αντίφαση δεν αφορά μόνο το πανεπιστήμιο και κάποιους καθηγητές αλλά και ερευνητές μέσα στον ίδιο το ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ, με παρόμοια συμπεριφορά και νοοτροπία μηδενισμού του έργου ανάπτυξης του ιντερνετ στην Ελλάδα (για το τμήμα που με αφορά αναφέρομαι μόνο). Τι να πει κανείς για την αντίφαση να προβάλεται η δημιουργία των ΑΡΙΑΔΝΗ, ΟΤΕΝΕΤ σαν επίτευγμα του Ερευνητικού Κέντρου αλλά επίσημα να καταγράφεται στην αντίστοιχη αξιολόγηση ότι το έργο δεν ήταν αποτέλεσμα έρευνας.

(+) εις πανεπιστημιακός αξιολογητής μου κάρφωσε την ερώτηση τι σχέση μπορεί να έχει η δημιουργία του παρόχου υπηρεσιών διαδικτύου ΟΤΕΝΕΤ με έρευνα και γνώσεις. Δήλωσα περί συμμετοχής στις ομάδες εργασίας των EBONE και RIPE που τροποποίησαν τη τεχνολογία δρομολόγησης BGP2 σε BGP4 ώστε να γίνει εφικτή η υλοποίηση δικτύων backbone να εφαρμοστεί η απαίτηση για policy-routing κλπ κλπ. Αυτή τη γνώση που απόκτησα μετέφερα στο σχεδιασμό για το ΟΤΕΝΕΤ, καθοδήγησα φοιτητικές πτυχιακές κλπ. ήταν η απάντηση που έδωσα αλλά δεν έγινε αποδεκτό. Εμένα μου αρκεί πάντως που οι ειδικοί των ομάδων έγιναν στελέχη της CISCO, μάλιστα ο ένας είναι αντι-πρόεδρος.

Τρέχοντα

Η απαρχή της εξέλιξης της κυβερνο-υποδομής
Willian Dutton , Oxford Internet Institute ανακοινώνει μια συζήτηση για τα 25 χρόνια του DNS, η σελίδα αναφέρει ένα βιντεάκι στο youtube σχετικό με τη σημασία του DNS και ιστορικά στοιχεία. Εντόπισα τον Dutton διαβάζοντας μια μελέτη του στην ο οποία αναφέρει το strowger switch σαν στοιχείο της ανάλυσης του σχετικά με το θέμα τεχνολογία και κοινωνία. Παρατηρεί ότι η τεχνολογία παραμερίζει τους ενδιάμεσους στην πορεία της και δίνει το παράδειγμα της εφεύρεσης του Strowger (ιδιοκτήτης γραφείου κηδειών !!) για να γλυτώσει την απώλεια πελατών από τους υπαλλήλους του στον τηλεφωνικό πίνακα. Η αναζήτηση του Dutton μοιάζει με την αναζήτηση που κάνω βασισμένος στην έννοια "κβάντο αυτοματισμού" (*), την αρχέτυπη ιδέα που έχω για την εξέλιξη του global net. Φαίνεται ότι έφτασα στο ίδιο σημείο της αναζήτησης και με το ίδιο σκεπτικό με τον Dutton. Η εφεύρεση του Strowger, βασικό εξάρτημα της υποδομής, με φρακταλοειδή τρόπο απλώθηκε στην υφήλιο αποτελόντας την πρώτη φάση της κυβερνο-εξέλιξης. Σχεδιάζω να επικοινωνήσω με τον Dutton και αν είμαι τυχερός να λάβω κάποια σχόλια.
(*) περισσότερα στο θεωρητικό μπλογκ

Dave Farber - interesting people list:
μια κακή υπηρεσία (web service) σχετικά με location based services. Η πρώτη φορά που άκουσα για τηλεφωνία και διαδίκτυο ήταν από τον Huitema ( στα πλαίσια της IPv6 συζήτησης και ενθουσιάστηκα με τη τοποθέτηση "ip can overhaul all telephone traffic". Ηταν η εποχή που το σύνθημα της τεχνο-ιδεολογίας "ip over anything" - εννοώντας ότι όλες οι τεχνολογίες μετάδοσης θα υπαχθούν στα επινίκια της τεχνολογίας ip - αντικαθιστούσε μια προωθημένη εκδοχή "anything over ip".
Μια νέα υπηρεσία (αριθμός τηλ. ==> διεύθυνση) έχει απρόβλεπτες συνέπειες (δίνει άκριτα
στοιχεία που δεν πρέπει).
Τη ζημιά έχει κάνει μια εταιρία με το όνομα ACCELLER, αναφορά του Λορεν, ακτιβιστής που εντόπισε το πρόβλημα συζητάει στην λίστα του Φάρμπερ
Details of Unlisted Number Address "Exploit" Revealed
>>
>> http://lauren.vortex.com/archive/000347.html



Η ιδέα του HONEYPOT πατέντα ?
Lance Spitzner - honeynet list καλεί σε βοήθεια μια και η Microsoft επιχειρεί να πατεντάει την ιδέα "client honeypot".

Folks,

I just found out the US Patent office has started an interesting
online Wiki for submitting prior art for specific patents. It looks
like this is a trial program. I also just found out they have
Microsoft's patent application for client honeypots (called
HoneyMonkey). If you have done any research in this field I highly
recommend you go there and submit your prior work

Thursday, December 06, 2007

(αν) ασφάλεια τι ?

Από το βήμα "Αριάδνη τι ?" στο βήμα "(αν) ασφάλεια τι ?".

Μια σειρά από βήματα γνώσης είπαμε στην εισαγωγή ,δηλαδή μικρές και μεγάλες ερωτήσεις σχετικά με την εξέλιξη του φαινομένου "δια-δίκτυο", καθώς προσπαθώ να κατανόησω και να κωδικοποιήσω το αποτέλεσμα.

Το πρόθεμα, οι παρενθέσεις, το ερωτηματικό και το υπονοούμενο που έχουν τα σύμβολα σχετικά με την ασφάλεια και πως μπήκε το θέμα στο ραντάρ μου σαν το νέο στίγμα από το φαινομένο, θα αναλυθεί παρακάτω. Ετσι και αλλιώς το στίγμα αυτό αποτελεί ένα αρκετά επίκαιρο θέμα και θα παραμείνει για αρκετό μεγάλο διάστημα.

Στο δικό μου σύστημα κατανόησης η λύση του παζλ (με θέμα διαδίκτυο τι άλλο :-) ) ξεκίνησε από το DNS - domain name system (δες προηγούμενο ποστάρισμα ), ένα από τα πιό κρίσιμα εξαρτήματα του συμπλεγματος internet. Ταιρίαζει λοιπόν να ξεκινήσω τα περί ασφάλειας από το θέμα "DNS security".Η κοινότητα έδωσε το όνομα "DNSSEC" σαν αναφορά στη λύση του προβλήματος. Η αφορμή για ποστάρισμα ήρθε διαβάζοντας το RFC3833 ότι μέχρι το 2004 το IETF δεν είχε καταγράψει τη γκάμα των απειλών που αντιμετωπίζει ο μηχανισμός DNSSEC οπότε οι συγγραφείς του RFC θέλησαν να μελετήσουν το θέμα και να φτιάξουν μια πρώτη λίστα.O κωδικός "RFC3833" αφορά το όνομα του κειμένου που καταγράφει τη σχετική τεχνογνωσία των συγγραφέων.

Τι μου κάνει εντύπωσει ? μα το σύστημα ονοματοδοσίας είναι από τα πλέον κρίσιμα στην λειτουργια του διαδικτύου αλλά η συνειδητοποίηση των λεγομένων απειλών είναι μια εντελώς πρόσφατη και ανοικτή υπόθεση.

Η εμπλοκή μου στο διαδίκτυο έχει μια πολύ σύντομη περιγραφή "μια σειρά από τι (δηλαδή ερωτηματικά" γι αυτό και η προσθήκη "-t" στο "ariadne", που ήταν η ονομασία έδωσε ο προηγούμενος developer από εμένα στο συλλογικό κατασκεύασμα "ερευνητικό και ακαδημαϊκό δίκτυο".

Γιάννη τι "ARIADNET" και βλακείες γιατί αλλάζετε ένα τόσο ωραίο όνομα ? Νομίζω ήταν η ομάδα του JANET από Newcastle που μου έκανε τη παρατήρηση, οπότε το ντιμπαγκιν ήταν άμεσο. Οι επίσημοι συνέχισαν την κακόηχη ονομασία αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία .., οι ξένοι δημιούργησαν αργότερα 1-2 προτζεκτ με το ωραίο όνομα (δες στο google).

Τώρα στο θέμα,
τα νέα σύμβολα "(αν)" προκύπτουν από τη διαπίστωση ότι "ασφάλεια" στο διαδίκτυο αποτελεί μια κακή ονομασία, μια καλύτερη θα ήταν "(αν)ασφάλεια" οπότε η πρόσθεση του δικού μου "τι?" κρατάει τη παράδοση της ιστορίας.

Παρόμοια, κάπως έτσι δηλώνει ένας ειδικός, ο fyodor δηλαδή, "insecurity". Οπότε "insec" για συντομία και με λίγη γλωσσολογική άλγεβρα γίνεται "insec-t", δηλαδή "insect", δηλαδή "μέλισσα", οπότε "μέλι" και "honey" άρα "honeynet". Τι σχέση έχει το μέλι με τη ανασφάλεια στο διαδίκτυο ? θα δούμε παρακάτω αλλά μόλις αποσαφήνησα τα λεκτικά της ιστορίας πως το "αριάδνη τι ?" έγινε "(αν)ασφάλεια τι ?" που έχει σχέση με το "μέλι" που είναι ο κωδικός μιας μεγαλύτερης προσπάθειας για μάθηση σχετικά με την ανασφάλεια στο διαδίκτυο.


(...επιστρέφω σε λίγο, αν αργήσω η πτυχιακή της νέας "αριάδνη" ) μπορεί να συντροφεύσει σαν εισαγωγή στο θέμα του ποσταρίσματος. Υπάρχουν και άλλες παρόμοιες που σχεδίασα και υλοποίησησαν φοιτητές με τη βοήθεια της ομάδας μου στο Δημόκριτο.