Friday, August 07, 2020

"Networking" - Πως έγινε

Βιάζομαι να ποστάρω παρατηρήσεις σχετικά με το πως έγιναν τα πράγματα στο Δίκτυο, (το βασικό στόρυ του μπλογκ ), διαβάζοντας το πρόσφατο άρθρο στο ΙΕΕΕ Spectrum ενός από τους "Internet fathers"που περιγράφει αυθεντικά και φωτίζει ερωτήσεις που είχα όταν ξεκίνησα το ταξίδι "networking comprehension" (όπως λέμε "english language comprehension"  textbook εκμάθησης στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών). Αποτελεί ένα γνωσιακό pattern  που κατά κάποιο παρόμοιο τρόπο "ακολούθησα" ως σενάριο επανάληψης του δρώμενου.

Για παράδειγμα, για την αξία του RFC (που έχω ήδη αναφέρει σε παλαιότερο ποστ 4/2009 με τίτλο "RFC 1") :

None of the computer or communication hardware used to build the ARPANET are crucial parts of the Internet today. But there is one technological system that has remained in constant use since 1969: the humble RFC, which we invented to manage change itself in those early days.

Bill Duvall, SRI computer room. Late 1960s

 Όμως, η τωρινή αναφορά του Steve Crocker είναι σαφώς ποιό ώριμη επιστημονικά (η αρχική ήταν στον δημόσιο Τύπο, βέβαια):

 

We started with the bottom layer, the foundation. I wrote RFC 1, and Duvall wrote RFC 2. Together, these first two memos described basic streaming connections between hosts. We kept this layer simple—easy to define and easy to implement. Interactive terminal connections (like Telnet), file transfer mechanisms (like FTP), and other applications yet to be defined (like email) could then be built on top of it.

That was the plan, anyway. It turned out to be more challenging than expected. We wrestled with, among other things, how to establish connections, how to assign addresses that allowed for multiple connections, how to handle flow control, what to use as the common unit of transmission, and how to enable users to interrupt the remote system. Only after multiple iterations and many, many months of back-and-forth did we finally reach consensus on the details.

 

Ξεχωρίζει τρία RFC:

#1: (1 Crocker , 2 Duvall): Host Software, 

#760: Internet Protocol, 

#1035: Domain Names

 

Ποιός είναι ο Steve Crocker ?,

Steve Crocker was recognized for his pioneering work by the IEEE with their 2002 Internet Award “for leadership in creation of key elements in open evolution of Internet protocols: Network Working Group, Request for Comments process and layered protocol approaches".

(από το ICANN wiki)

 

Ο αδελφός του David Crocker είναι ευρέως γνωστός για τα πρωτόκολλα του Email.

(από το ICANN wiki)

Το ίδιο περιοδικό πριν λίγο καιρό  δημοσίευσε για την εξέλιξη του Computing in modern Greece  . Oφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συγγραφείς γιατί περιέλαβαν αρκετά στοιχεία της δικής μου εμπλοκής με το Ιντερνετ στην Ελλάδα καθώς και με αναφορά στο μπλογκ εδώ. Επίσης οφείλω και μια απολογία για την μη έγκαιρη συμμετοχή να διορθωθούν μερικά ιστορικά στοιχεία. Θεώρησα, να γίνει η αρχή πρώτα μαζεύοντας τις διαφορετικές απόψεις  και αργότερα μπορούν να γίνουν οι διορθώσεις. Προέκυπτε ένα λεπτό σημείο ερμηνείας σχετικά με την συμβολή τρίτων οργανισμών οπότε δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για "τριβή" στις διαφορετικές εκτιμήσεις. Για παράδειγμα το άρθρο αναφέρει την μετάβαση από το OSI στο IP ως δράση του NREN (National Research Education Network)  ΕΔΕΤ/GRNET, αυτό όμως ήταν δραστηριότητα του NREN ΔΙΚΤΥΟ-ΑΡΙΑΔΝΗ (συντονιστής ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ)   που μέχρι το 1994 ήταν το επίσημο NREN της χώρας στην Ευρώπη και μετά δημιουργήθηκε το ΕΔΕΤ/GRNET (συντονιστής ΕΜΠ) πoυ σταδιακά μέχρι το 1996 ανέλαβε πλήρως την δραστηριότητα NREN GREECE σε συνεργασία με το ΔΙΚΤΥΟ-ΑΡΙΑΔΝΗ. Το 1998 δημιουργήθηκε ο Τεχνολογικός Φορέας ΕΔΕΤ/GRNET ως δομή του Κράτους.


Κάθε παράγραφος  του Αυγουστιάτικου άρθρου του ΙΕΕΕ Spectrum (την ονοματίζω με δική μου σειρά #1, #2 κλπ) αποτελεί πηγή πλούτου για όποιον θέλει να καταλάβει πως ξεκίνησε το Διαδίκτυο με την ονομασία APRANET, ποιά τα πρώτα βήματα, ποιές καινούργιες έννοιες συνάντησαν, πως κατασκευάστηκαν τα διάφορα υπο-συστήματα:


what was the initial vision ?

#1      

In fact, we expected that general-purpose interconnection of computers would be so useful that it would eventually spread to include essentially every computer. But we certainly did not anticipate how that meeting would launch a collaborative process that would grow this little network into a critical piece of global infrastructure. And we had no inkling how dramatically our collaboration over the next few years would change our lives.

 

was there a detailed design ?

#2

Our group was given no concrete requirements for what the network should do. No project manager asked us for regular status reports or set firm milestones. Other than a general assumption that users at each site should be able to remotely log on and transfer files to and from hosts at the other sites, it was up to us to create useful services.

 


The first real task, we all know as “first login”

#3

The handful of RFCs we circulated in early 1969 captured our ideas for network protocols, but our work really began in earnest that September and October, when the first IMPs arrived at UCLA and then SRI. Two were enough to start experimenting. Duvall at SRI and Charley Kline at UCLA (who worked in Leonard Kleinrock’s group) dashed off some software to allow a user on the UCLA machine to log on to the machine at SRI. On the evening of 29 October 1969, Charley tried unsuccessfully to do so. After a quick fix to a small glitch in the SRI software, a successful connection was made that evening. The software was adequate for connecting UCLA to SRI, but it wasn’t general enough for all of the machines that would eventually be connected to the ARPANET. More work was needed.


 

 #4

The first batch of RFCs arrived in April 1969. What was arguably one of our best initial ideas was not spelled out in these RFCs but only implicit in them: the agreement to structure protocols in layers, so that one protocol could build on another if desired and so that programmers could write software that tapped into whatever level of the protocol stack worked best for their needs.

 


How certain ideas were realized much later

#5

Aside from small bursts of experimentation with DEL, however, the idea didn’t catch on until many years later, when Microsoft released ActiveX and Sun Microsystems produced Java. Today, the technique is at the heart of every online app.




(συνεχίζεται ...)

 

 

No comments: